Alicja Barwicka
Zbliża się koniec roku. Czekamy, by nadchodzący był lepszy, by przyniósł dobro i pokój. Jesteśmy zmęczeni i pełni niepokoju. Mamy masę pytań, na które nie znajdujemy odpowiedzi. Nie wiemy, czy tak oczekiwana szczepionka faktycznie ograniczy liczbę zachorowań na COVID – 19, a tym samym rozpocznie się wygasanie epidemii. Nie wiemy kiedy wróci normalna praca bez strachu, że nasza branża zostanie wyłączona z działalności. Co z edukacją? Narastają zaległości. Dzieci siedzą w domach, powiedzmy że się uczą…. Część oczywiście czerpie ze zdalnej nauki jakąś wiedzę, ale czy aby wystarczającą? Brak tak dla rozwoju człowieka ważnego ruchu, brak kontaktów społecznych z grupą rówieśniczą mają i nadal będą mieć swoje następstwa w aspekcie fizycznym i psychologicznym. Martwimy się, bo tak dużo ludzi zachorowało, tak dużo ludzi zmarło… Nie chcemy więcej pogrzebów, nie chcemy nosić żałobnych strojów po utracie bliskich. Mamy dość życia w zamknięciu, odbywania kwarantanny, ograniczeń we wzajemnych odwiedzinach. Mamy dość zaniedbań w leczeniu i kontrolowaniu swoich przewlekłych schorzeń i dość zaniedbań w wykonywaniu swojej zawodowej pracy bo nie wszystko da się wykonać w sposób zdalny. Czy Nowy 2021 Rok przyniesie zmiany na lepsze? Czy uporamy się z samą epidemią i jej ekonomicznymi następstwami? Oby… Pomóżmy sami sobie w realizacji noworocznych życzeń. Dbajmy o zdrowie swoje i swoich rodzin, stosujemy się do zaleceń służb sanitarnych i miejmy nadzieję, że obecna epidemia, chociaż na całym świecie zebrała już ogromne żniwo, tak jak jej poprzedniczki – przeminie, a nasze codzienne życie ulegnie jednak normalizacji.
DOSIEGO ROKU!
