Alicja Barwicka
Minęły kolejne święta spędzone w zaostrzonym rygorze sanitarnym spowodowanym pandemią COVID-19. Nie było łatwo, bo przyzwyczailiśmy się do respektowania polskiej tradycji dotyczącej chociażby święcenia potraw, czy rodzinnych spotkań, a to kłóciłoby się co najmniej z wymogiem dotyczącym zachowania dystansu społecznego. Ale uczymy się tej nowej rzeczywistości od ponad roku i powoli się z nią oswajamy. Lato 2020 nie było szczególnie uciążliwe, bo sanitarne restrykcje dały się znieść, więc ten okres, kiedy wszyscy chcą gdzieś wyjechać nie dawał się specjalnie we znaki. Niestety długa zima i chłodna jak dotychczas wiosna mocno nadszarpnęły psychikę osób poddanych lockdawnowej izolacji. Mimo dobrej realizacji programu szczepień dużo ludzi choruje, a kolejna fala epidemii przebiega wyjątkowo groźnie z niepokojąco wysokim odsetkiem zgonów i ciężkimi powikłaniami. Nawet ci szczęśliwcy, którym udało się nie zachorować oraz ci już zaszczepieni męczą się brakiem możliwości wyjścia z domu do kina, teatru, czy restauracji. Galerie handlowe świecą pustkami, a jedyną formą rozrywki towarzyskiej jest stanie w kolejce przed piekarnią, co przy panujących na zewnątrz temperaturach nie wszystkim jednak odpowiada. W tym trudnym czasie przebywamy głównie w pomieszczeniach zamkniętych, często źle lub niewystarczająco wentylowanych i w takich warunkach pracujemy wykorzystując przede wszystkim komputery, laptopy, czy smartfony. Na stan powierzchni oczu ma swój negatywny wpływ także energia cieplna emitowana przez ekrany komputerów. Żeby nic nie utracić z zapisanych na tych ekranach treści – dodatkowo mrugamy znacznie rzadziej niż w normalnych warunkach. Wszystkie te czynniki mogą prowadzić do zmian patologicznych w narządzie wzroku ze szczególnym uwzględnieniem objawów zespołu „suchego oka”. Nie czekajmy więc na wystąpienie dolegliwości, ale prewencyjnie stosujmy do oczu 2-3 razy dziennie preparaty nawilżające, by nie dopuścić do wystąpienia uszkodzeń w chroniącym powierzchnię oka filmie łzowym. Przede wszystkim jednak nie traćmy nadziei, że przejściowe restrykcje wynikające z obostrzeń sanitarnych i coraz większa skala prowadzonych szczepień przyczynią się szybko do likwidacji barier w naszym codziennym funkcjonowaniu. Tego sobie wszyscy serdecznie (i oczywiście ponad podziałami) życzymy!
